Kenia - wiza, ambasady, przepisy Nairobi
 Wiza, przepisy wjazdoweObywatele polscy udający się do Kenii muszą mieć wizę pobytową, którą można uzyskać bezpośrednio po przylocie na lotnisku międzynarodowym w Nairobi lub w Mombasie oraz w każdym przejściu lądowym i w porcie w Mombasie. Okres ważności paszportu nie może być krótszy niż 6 miesięcy od daty planowanego powrotu. Osoby mające ważną kenijską wizę turystyczną po wizycie w Tanzanii bądź Ugandzie mogą wrócić na terytorium Kenii bez konieczności ponownego wykupienia wizy. Informacje dla kierowców Polskie prawo jazdy jest honorowane jedynie przez okres 3 miesięcy. Osoby planujące dłuższy pobyt muszą uzyskać miejscowy dokument. Nie jest akceptowane międzynarodowe prawo jazdy wydane w Polsce.
W Kenii obowiązuje ruch lewostronny. Drogi są w bardzo złym stanie, co może powodować opóźnienia w podróży. Zaleca się sprawdzenie lokalizacji stacji benzynowych na trasach oddalonych od głównych miast. Należy starać się dotrzeć do miejsca noclegu przed zmrokiem, który zapada bardzo szybko – ok. 19.00 bez względu na porę roku. Fatalny stan dróg, nadmierna prędkość i niefrasobliwy styl jazdy kenijskich kierowców, a także zły stan techniczny wielu pojazdów to przyczyny wielu poważnych wypadków drogowych. W porze deszczowej lokalne drogi są przejezdne tylko dla samochodów z napędem na cztery koła. Komunikacja autobusowa jest ogólnie dostępna i stosunkowo tania. Powinno się unikać nocnych kursów autobusowych i podróżowania minibusami (tzw. matatu). W Nairobi można korzystać z taksówek, które są zrzeszone w różnych korporacjach i mają ustalone cenniki, choć należy z góry uzgodnić należność za przejazd. Na trasie Nairobi–Mombasa–Kisumu można korzystać z usług kenijskiej kolei. Podróż w obu kierunkach odbywa się nocą. Należy pamiętać o zabezpieczeniu drzwi przedziału przed złodziejami. Zwiedzającym odległe zakątki Kenii zaleca się korzystanie z transportu lotniczego. Podczas podróży samochodem do niektórych odległych miejscowości (m.in. Garissy i nad Jezioro Turkana, Lamu) należy korzystać z eskorty uzbrojonych policjantów lub żołnierzy. Spis tych miejscowości lub stref podają odpowiednie służby ONZ w Nairobi. Żeglarzy przestrzega się przed wyprawami na wody w pobliżu granicy z Somalią, gdzie grasują piraci.
BezpieczeństwoNależy unikać demonstracji ulicznych i wieców politycznych, które mogą mieć nieprzewidywalny przebieg. Odradza się podróżowanie w strefie granicy z Sudanem i Somalią. Niebezpieczne dla turystów obszary znajdują się również na północ od masywu górskiego Mt. Kenya i generalnie w centralnej oraz zachodniej części kraju. Zaleca się wyprawy na te tereny w zorganizowanych grupach, co najmniej dwoma samochodami z napędem na cztery koła (warto mieć dwa koła zapasowe). Rekomenduje się zwiedzanie parków narodowych w zorganizowanych grupach lub w towarzystwie uzbrojonego strażnika, który za niewielką opłatą służy jednocześnie za przewodnika. Mieszkańcy wiosek z północnych obszarów Kenii nie są tak życzliwi dla turystów jak w innych częściach kraju. Wśród tubylców rozpowszechnione są wieści o porwaniach dzieci dokonywanych rzekomo przez cudzoziemców. Dlatego też nie zaleca się nawiązywania bliskich kontaktów z dziećmi (zwłaszcza z „dziećmi ulicy”), robienia im zdjęć, czy też dawania słodyczy. Wzrasta przestępczość w miastach, szczególnie w Nairobi, a także w Mombasie i Kisumu. Coraz częstsze są napady na turystów, organizowane przez grupy uzbrojonych bandytów. Powszechnym w miastach zjawiskiem są kradzieże kieszonkowe, wyrywanie toreb, łańcuszków, kolczyków, plecaków, aparatów fotograficznych i kamer wideo, a także kradzieże samochodów. Często łupem złodziei padają rzeczy pozostawione w samochodach. Kradzieże takie dokonywane są też przez otwarte okna podczas oczekiwania na światłach lub w korkach ulicznych. Zaleca się pozostawianie kosztowności, dokumentów i biletów lotniczych w sejfach hotelowych i posługiwanie się kopiami dokumentów tożsamości. Bardzo niebezpieczne są wieczorne spacery po ulicach miast, w parkach czy wzdłuż plaży. Należy uważać na wszelkiego rodzaju oszustów i naciągaczy, także na fałszywych policjantów, którzy pod pretekstem drobnego przewinienia dokonanego rzekomo przez turystę próbują wyłudzić zapłatę „mandatu”. Przydatne informacje• Nie ma problemów z wymianą walut zachodnich na miejscową i odwrotnie. Kursy kantorowe niewiele odbiegają od bankowych; w bankach pobierana jest prowizja. Nie ma też problemów z realizacją czeków bankowych, a płatności kartami kredytowymi są już dość rozpowszechnione.
• Opłaty, zwłaszcza w hotelach, są wysokie. Nieźle rozwinięta jest sieć kawiarenek internetowych.
• Należy wystrzegać się tanich jadłodajni ze względu na ryzyko zatrucia pokarmowego. Bez problemów można zaopatrywać się w artykuły spożywcze w marketach sieci Uchumi i Nakumatt.
• Najlepszą porą do podróżowania po Kenii są miesiące grudzień–marzec. Pora deszczowa występuje dwukrotnie: tzw. krótka – od połowy października do połowy grudnia, oraz długa – od marca do maja. Najzimniejsze miesiące to lipiec i sierpień, najcieplej jest w grudniu i styczniu. Występują duże różnice temperatur i wilgotności, zwłaszcza między położonym wyżej centrum kraju a wybrzeżem.
• W kilku miejscowościach Kenii pracują polscy misjonarze i siostry zakonne, chętnie udzielający pomocy polskim turystom.
• Informacji na temat Kenii udziela także warszawski oddział Kenyan-Polish Forum, ul. Górczewska 124/305, 01-460 Warszawa (tel. 022 533 49 08 09, e-mail: kpf@kenya.com.pl, www.kenya.com.pl).
Źródło: Ministerstwo Spraw Zagranicznych Polskie placówki dyplomatyczne Przedstawicielstwa dyplomatyczne akredytowane w Polsce (lub najbliższe) |
|
reklama
